- Prawo i Budowa : Budownictwo i Nieruchomości - https://prawoibudowa.pl -

Opinia RDOŚ nie wiąże Wójta w sprawie raportu

Specyfika procedury prowadzonej w przypadku przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko została tak skonstruowania, że przed podjęciem kluczowej decyzji w sprawie zobowiązania inwestora to opracowania raportu OOŚ lub uznania, że brak jest takiej potrzeby, organ rozpoznający sprawę jest zobowiązany do przeprowadzenia konsultacji z innymi organami.

Zgodnie z art. 64 ust. 1 u.i.o.ś. przed wydaniem postanowienia w sprawie stwierdzenia potrzeby lub braku konieczności przeprowadzenia pełnej procedury środowiskowej Wójt, Burmistrz lub Prezydent Miasta jest obowiązany wystąpić o wydanie stosownej opinii do:

Z uwagi na to, że wydawaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla inwestycji mniej inwazyjnych dla środowiska zajmują się zazwyczaj organy niewyspecjalizowane w prowadzeniu tego rodzaju postępowań, często błędnie stosują one procedurę konsultacyjną wskazaną w art. 64 ust. 1 u.i.o.ś. przyjmując, że zobowiązanie inwestora do sporządzenia raportu OOŚ i przeprowadzenie pełnej procedury środowiskowej jest ich obowiązkiem w przypadku gdy organ konsultacyjny wyrazi takie stanowisko.

Powyższe rozumowanie jest błędne. Organ prowadzący postępowanie ma bowiem kompetencję do samodzielnego podjęcia decyzji w omawianym zakresie. Częstą pomyłką organu jest brak rozróżnienia pomiędzy obowiązkiem uzgodnienia rozstrzygnięcia z innymi organami, który został przewidziany np. w art. 77 ust. 1 u.i.o.ś. z procedurą uzyskiwania opinii innego organu, o której wprost stanowi art. 64 ust. 1 u.i.o.ś.

W orzecznictwie i piśmiennictwie prawniczym jednoznacznie wskazuje się natomiast, że opinia jest najsłabszą formą współdziałania pomiędzy organami administracji i nie ma charakteru wiążącego dla organu wydającego postanowienie w przedmiocie obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.[1] Opinia, o której mowa w art. 64 ust. 1 ustawy z 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, nie jest wiążącą dla organu rozstrzygającego o konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko.[2] Opinia jest najsłabszą formą współdziałania pomiędzy organami administracji publicznej i nie ma charakteru wiążącego dla organu wydającego postanowienie w przedmiocie obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.[3]

Wobec powyższego prowadzący postępowanie środowiskowe Wójt, Burmistrz lub Prezydent Miasta nie jest w jakikolwiek sposób związany treścią opinii uzyskanych w trybie art. 64 ust. 1 u.i.o.ś. Opinie tego rodzaju stanowią dla organu jedynie sugestie.

Podjęcie decyzji co do zobowiązania inwestora do sporządzenia raportu OOŚ i prowadzenia pełnej procedury oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko pozostaje jednak w wyłącznej kompetencji organu prowadzącego postępowanie.

Organ może wręcz w praktyce całkowicie zignorować treść wydanych na podstawie art. 64 ust. 1 u.i.o.ś. opinii i wydać postanowienie pozostające w sprzeczności ze stanowiskiem RDOŚ i organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Tym samym także w przypadku wydania przez te organy opinii wskazujących na potrzebę przeprowadzenia oceny oddziaływania na przedsięwzięcia środowisko często można uniknąć zobowiązania do sporządzenia raportu OOŚ.

Inwestor może bowiem składać do akt postępowania dodatkowe materiały i opracowania, próbując w ten sposób wyjaśnić organowi prowadzącemu postępowanie elementy, które wzbudziły wątpliwości instytucji opiniujących. Często takie dodatkowe wyjaśnienia inwestora okazują się wystarczające i skłaniają prowadzącego postępowanie Wójta, Burmistrza czy Prezydenta Miasta do odstąpienia od przeprowadzania pełnej procedury środowiskowej.

Warto zatem niekiedy przypomnieć, że organ prowadzący postępowanie podejmuje decyzje samodzielnie i nie jest w tym zakresie związany opiniami RDOŚ i organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Odpowiednie i szczegółowe wyjaśnienie spornych kwestii z inicjatywy dowodowej inwestora niejednokrotnie pozwoli na uniknięcie konieczności opracowania raportu OOŚ, co nie tylko obniża koszty realizacji danego przedsięwzięcia ale pozwala skrócić okres pozyskiwania rozstrzygnięć formalnoprawnych koniecznych do rozpoczęcia budowy nawet o kilka miesięcy.

___________________________________________________________________________________________

[1] K. Gruszecki, Prawne podstawy oceny wpływu na środowisko oddziaływań skumulowanych, ST 2012, nr 3, s. 65.

[2] Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 20 stycznia 2011 r., II SA/Lu 698/10, Lex nr 953316.

[3] Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 5 listopada 2009 r., II SA/Ke 523/09, Lex nr 589135.