Jednym z kluczowych zagadnień w omawianym orzeczeniu była możliwości przypisania deweloperowi odpowiedzialności i uznania za wadę nieruchomości różnicy w powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego wynikającej z zastosowania danej normy pomiaru powierzchni użytkowej.
W praktyce umów deweloperskich nadal powszechnie spotyka się przypadki gdzie w umowie deweloper nie określa wiążącej strony normy według, której zostanie ostatecznie ustalona powierzchnia użytkowa nabywanego budynku lub lokalu, albo wskazuje na stosowanie mniej korzystnej dla nabywców (nieobowiązującej już) normy PN-70/B-02365.
Zapisy dotyczące stosowania w/w normy w relacjach miedzy stornami są wprowadzane w umowach niezależnie od tego, że projektu budowlany oraz docelowe pomiary na potrzebę oddania obiektu do użytkowania i założenia kartoteki budynku wykonuje się ostatecznie według aktualnej norma PN-ISO 9836:1997. Zdarza się przy tym, że zapisy część tekstowej umowy deweloperskiej wskazują na normę PN-70/B-02365 podczas, gdy załączniki do tej umowy (np. rzut lokalu) oraz projekt budowlany przewidują obliczenie powierzchni zgodnie normą PN-ISO 9836:1997.
Różnica pomiarów wykonanych przy zastosowaniu różnych norm może przy tym dochodzić nawet do kilku metrów kwadratowych na niekorzyść nabywców. Taką praktykę zakwestionował natomiast Sąd Okręgowy w Poznaniu – rozpatrując sytuację w której powierzchnia użytkowa budynku wyliczona według normy PN-70/B-02365 pozostawała zgodną z Umową Deweloperską, lecz wyliczona według normy PN-ISO 9836:1997 była o klika metrów kwadratowych niższa niż określona w umowie.
Wobec powyższych nieścisłości i mają na względzie, że nabywcami nieruchomości w ramach przedsięwzięcia deweloperskiego są konsumenci podlegający podwyższonym standardom ochrony prawnej, formalnie zgodna z umową powierzchnia użytkowa lecz, obliczona według nieobowiązującej normy PN-70/B-02365, została potraktowana jako wada rzeczy sprzedanej.
Uznano, że kupujący jest zatem uprawiony do żądania obniżenia ceny z tytułu wady rzeczy sprzedanej polegającej na zmniejszonej powierzchni użytkowej budynku, a wynikającej z dokonania pomiaru tej powierzchni w oparciu o normę PN-ISO 9836:1997 według której został sporządzony projekt budowlany, chociaż treść samej umowy deweloperskiej wprost odsyłała do stosowania uprzedniej normy PN-70/B-02365.