Cel publiczny inwestycji, jako ważna przesłanka wydania decyzji o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości

Przedsiębiorstwo przesyłowe, zajmujące się przesyłem lub dystrybucją energii i paliw gazowych, chcąc uzyskać tytuł prawny niezbędny do korzystania z nieruchomości w postaci decyzji administracyjnej musi spełnić przesłanki wynikające z ustawy o gospodarce nieruchomościami. Jednym z nich jest realizowanie inwestycji celu publicznego.

Czym jest cel publiczny ?

Regulacja celu publicznego została umiejscowiona w treści art. 6 UGN. Z jednej strony przedstawiony tam katalog ma charakter zamknięty, z drugiej jego pkt 10) określa możliwość określenia celów w innych ustawach. Z pewnością dla przedsiębiorcy przesyłowego najważniejsze będą pkt 2), 3) oraz 4), które charakteryzują cel publiczny jako:

„..(…) 2)   budowa i utrzymywanie ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej, a także innych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń;

3)   budowa i utrzymywanie publicznych urządzeń służących do zaopatrzenia ludności w wodę, gromadzenia, przesyłania, oczyszczania i odprowadzania ścieków oraz odzysku i unieszkodliwiania odpadów, w tym ich składowania;

4)   budowa oraz utrzymywanie obiektów i urządzeń służących ochronie środowiska, zbiorników i innych urządzeń wodnych służących zaopatrzeniu w wodę, regulacji przepływów i ochronie przed powodzią, a także regulacja i utrzymywanie wód oraz urządzeń melioracji wodnych, będących własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego;..(…)”.

Kto może realizować cele publiczne ?

Cele publiczne wymienione w ustawie o gospodarce nieruchomościami i w innych ustawach mogą być realizowane nie tylko przez Skarb Państwa (czy też państwo) oraz jednostki samorządu terytorialnego, ale także przez inne podmioty (chyba że przepis jakiejś ustawy stanowi w danej sprawie inaczej). Z pewnością, co zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 maja 2008 roku[1] pojęcie inwestycji celu publicznego oparte jest w swojej istocie na kryterium przedmiotowym, nie za zaś podmiotowym: „ […]. Oznacza to, że inwestycję tego typu stanowi każde działanie o zasięgu lokalnym i ponadlokalnym, które realizuje cele publiczne, bez względu na to czy inwestorem jest podmiot prywatny czy publiczny. Nie ma również znaczenia zaangażowanie środków publicznych. Inwestycja celu publicznego może być finansowana równie dobrze w całości ze środków prywatnych jak i publicznych, o ile tylko realizuje cele zawarte w zamkniętym katalogu przepisu art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami”.

 

Przykłady inwestycji celu publicznego z orzecznictwa sądów administracyjnych

  • Dostarczanie wody jest jednym z fundamentalnych wymogów cywilizacyjnych i podstawowych zadań gminy. Bezzasadne jest twierdzenie, że rozbudowa nitki miejskiej sieci wodno-kanalizacyjnej mająca na celu doprowadzenie wody choćby do jednego budynku nie jest inwestycją publiczną (II OSK 1280/13 wyrok NSA W-wa 2013.10.29),

 

  • Inwestycja polegająca na budowie sieci gazowej średniego ciśnienia mieści się w zakresie celów publicznych objętych art. 6 pkt 2 u.g.n. 2. Jeżeli planowana inwestycja ma na celu dostarczenie odbiorcom na terytorium gminy gazu, co mieści się w zadaniach własnych gminy, to okoliczność, że inwestycja ta w swym przebiegu obejmie wycinek terytorium gminy, a nie wszystkie lub większość położonych na jej terytorium nieruchomości, nie może stać na przeszkodzie uznania tej inwestycji za inwestycję celu publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 5 u.p.z.p., skoro pośrednio ma znaczenie dla całej społeczności lokalnej stanowiąc przejaw realizacji zadań własnych gminy. (II OSK 264/11 wyrok NSA W-wa 2012.04.26),

 

  •  Przepis art. 6 pkt 2 u.g.n. zalicza do celów publicznych wszystkie tam wymienione inwestycje, nie ograniczając ich zakresu pod względem przedmiotowym, czy też podmiotowym bądź innym. Nie ma więc powodów, aby dokonywać wykładni tego przepisu na zasadzie wyjątku od reguły (II OSK 1133/11 wyrok NSA W-wa 2011.08.04).

[1] wyrok NSA z dnia 15 maja 2008 r., II OSK 548/07, LEX nr 503449).

MASZ PYTANIE DOTYCZĄCE TEGO
ARTYKUŁU? NAPISZ DO NAS

Zobacz inne artykuły z tego działu

dziennik budowy

Nieprawomocny wyrok w sprawie budowlanej podstawą zabezpieczenia

„Wyrok TK w sprawie ustawy krajobrazowej. Kto może liczyć na odszkodowanie? Co dalej z uchwałami krajobrazowymi w 2024 r...

Certyfikaty dla wykonawców ubiegających się o zamówienie publiczne

Wycinka drzew – co trzeba wiedzieć?


Inwestycje
liniowe

Strefa
szkoleń

Kontakt

Inwestycje
liniowe

Strefa
szkoleń

Kontakt

Dowiedz
się jak
możemy
Tobie
pomóc